گل و گیاه ظرافت

گل مینا مانند گل آفتابگردان یک گل چندساله است و گلبرگ‌های درخشان و ستاره‌ای شکل دارد. شکل زیبای گل‌های مینا به باغ جلوه بسیار زیبایی می‌دهد. گل مینا در رنگ‌های گل مینا قرمز، صورتی، بنفش، گل مینا سفید و آبی است. در اواخر تابستان و پاییز که بسیاری از گل‌ها از بین می‌روند، گل‌های مینا زنده هستند. برخی از انواعِ این گیاه بومی می‌توانند تا ارتفاعِ ۱۸۰ سانتی‌متر رشد کنند. اما معمولاً این گل‌ها در دو نوع، پاکوتاه (۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) و پا بلند (۶۰ سانتی‌متر تا یک متر) رایج هستند. گل‌های این گیاه به رنگ‌های سفید، صورتی و همچنین بنفش پررنگ هستند. تمام گونه‌های مینا در پاییز گل نمی‌دهند بلکه برخی در تابستان گل‌دهی می‌کنند. برخی از انواع این گل بلندند و بیش از ۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کنند؛ شما می‌توانید در تیر ماه به میزان یک‌سوم از ارتفاعِ این گیاه را کوتاه کنید تا گیاه جمع‌وجور و پرپشت باقی بماند. این گیاه باید در معرض نور خورشید قرار بگیرد، چندساله است و ۳۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر عرض دارد. مینا می‌تواند هم در گلدان و هم در حاشیه باغ کاشته شود. از مزایای این گیاه باغچه‌ای گل‌های زیبای آن، جذب پروانه‌ها، تحمل بالای گیاه در برابر خشکی و آسان بودن رشد و پرورش آن است.

کاشت گل مینا

فضایی را که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید روزانه دارای ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید باشد، این گیاه سایه جزئی را نیز می‌تواند تحمل کند. گل مینا به رطوبت حساس است. آبیاری بیش‌ازحد یا خیلی کم باعث بدفرم شدن بوته‌ها می‌شود. هم‌چنین این گیاه به خشکی مقاوم بوده ولی آبیاری منظم باعث زیباتر شدن بوته‌ها و گل‌ها می‌شود. گل مینا به سرما مقاوم بوده و در فصل زمستان و یخ بندان اندام‌های هوایی (برگ و گل) از بین می‌رود ولی ریشه و طوقه گل سالم می‌ماند و با گرم شدن هوا مجدد رشد می‌کند. می‌توان برای کاهش آبیاری و حفظ رطوبت پس از رشد گیاه در پای آن مالچ ریخت.

گل مینا به دو طریق تکثیر می‌شود: اول) کاشت بذر گل مینا که رایج است برای کاشت بذر گل مینا به صورت خانگی از اوایل بهار تا اواسط تابستان می‌توان اقدام به کاشت نمود، برای تولید نشاء اواسط تابستان اقدام به کاشت بذر مینا می‌کنند و در پاییز نشاءها را به زمین اصلی منتقل می‌کنند. دوم) تقسیم بوته یا قلمه: گل مینا پاجوش تولید می‌کند که می‌توانید در فصل بهار یا پاییز اقدام به تکثیر به این روش نمایید به این صورت که پس از جداسازی پاجوش‌ها از بوته مادری آن‌ها را به محل اصلی کاشت (گلدان یا باغچه) منتقل کنید.

اولین قدم برای کاشت بذر گیاهان زینتی انتخاب خاک مناسب است، برخی از خاک‌های باغچه ممکن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاک‌های آماده و بسته‌بندی استفاده کنید. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی کمپوست + ۲۰ درصد پرلیت دانه ریز. ابتدا بذرها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت) این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.

برای اینکه تصمیم بگیریم بذرها را نشاء کنیم یا مستقیم بکاریم باید چند نکته را مدنظر داشته باشیم:

۱. در چه فصلی قرار داریم؟ اگر هوا هنوز سرد است باید اقدام به نشاء کردن در محیطی گرم همانند منزل یا گلخانه کنیم و بعد از اتمام سرما به محل اصلی کاشت در فضای باز (باغچه یا باغ) منتقل کنیم، اگر نه در فصل گرم سال هستیم می‌توانید به راحتی در فضای باز اقدام به کاشت مستقیم در گلدان و باغچه کنیم.

۲. قصد کاشت در گلدان دارید یا باغچه؟ درصورتی‌که می‌خواهید اقدام به کاشت در گلدان کنید کاشت مستقیم مناسب است ولی برای کاشت در باغچه و برای اینکه فواصل کاشت منظم باشد نشاء کردن بذرها توصیه می‌شود. بذرها را می‌توانید در گلدان یا سینی نشاء و یا حتی لیوان‌های یک‌بار مصرف نشا کنید یا اینکه مستقیم در محل اصلی بکارید، نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد.

نشاء کردن بذر

ظرف کشت خود (لیوان یک‌بار مصرف یا سینی نشاء) را با خاک موردنظر پر کنید، سپس اقدام به آبیاری کنید تا آب از انتهای ظرف کشت خارج شود و خاک نشست کند. سپس سوراخی ریز به عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر ایجاد کنید و یک یا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهید و سپس با خاک ورمی کمپوست روی بذرها بریزید، البته می‌توانید از همان ترکیب خاک نیز بر روی بذر بریزید ولی استفاده از کمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهایی قوی‌تر می‌شود. دمای ایده آل برای کاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نیاز به محیطی خیلی گرم ندارد. اکنون ظرف کاشت را به محیطی مناسب ببرید و با اسپری خوب آبیاری کنید تا آب به بذرها برسد و خاک کاملاً مرطوب شود.

تا قبل از جوانه زدن بذرها نباید اجازه دهید سطح خاک خشک شود، اگر ظرف کاشت را در مقابل آفتاب مستقیم قرار داده‌اید مشکلی نیست ولی باید بیشتر مراقب بود تا خاک رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق کمی کاشته شده که به‌سرعت ممکن است در مقابل آفتاب خشک شود و جوانه بمیرد. بعد از اینکه نشاء چهار برگه شد و رشد کافی کرد آن‌ها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش درنظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است، اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید.

کاشت مستقیم بذر در باغچه

برای کاشت مستقیم بذر اولین نکته که باید به آن توجه نمود دمای محیط کاشت است، برای کاشت مستقیم در گلدان و در منزل در هر فصلی می‌توان اقدام نمود ولی برای کاشت مستقیم در گلدان و فضای باز یا در باغچه باید بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به کاشت بذر کرد. دمای محیط کاشت باید ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد.

ابتدا کود دامی پوسیده را بر روی بستر باغچه می‌ریزیم و به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو می‌کنیم تا مخلوط شود سپس اقدام به آبیاری مناسب می‌کنیم تا خاک کاملاً خیس شود بعد از گذشت چند ساعت از آبیاری بذرها را با فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متری قرار می‌دهیم و بر روی آن خاک قرار می‌دهیم. سپس به آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌طوری که بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آن‌ها می‌مانیم. تا قبل از جوانه‌زنی خاک هرگز خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر در گلدان

برای کاشت مستقیم بذر در گلدان ابتدا مطمئن می‌شویم که ته گلدان سوراخ‌های مناسبی برای خروج آب اضافی دارد سپس به ارتفاع ۴ سانتی‌متر کف آن ماسه درشت می‌ریزیم و سپس گلدان را با ترکیب خاکی که در بالا گفته شد پر می‌کنیم و خوب آبیاری می‌کنیم تا خاک نشست کند و آب از ته گلدان خارج شود. اکنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر) و در فواصل ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری می‌کاریم و روی آن را با کمپوست پوسیده یا همان ترکیب خاک اصلی پر می‌کنیم و به آرامی آبیاری می‌کنیم، بهتر است با افشانه یا اسپری آبیاری شود تا بذرها جابجا نشود.

تا قبل از جوانه‌زنی بذرها اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زنی بذرها باید گلدان در جای پرنور باشد. اگر اقدام به نگهداری گلدان در آپارتمان می‌کنید باید توجه نمود که میزان نور دریافتی روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبیاری گیاه باید هر چند روز یک بار هنگامی که سطح خاک کمی خشک شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و در صورتی که هوا خیلی گرم نبود می‌توانید گلدان را با مشما شفاف کاور کنید (بپوشانید) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد.

خواص گل مینا

این گیاه دارای خاصیت دارویی است و در درمان سردردهای میگرنی بسیار مؤثر است. از دانه این گیاه روغن گل مینا یا EPO تهیه کرده در کشورهای اروپایی در داروخانه بنام کپسول اپو به فروش می‌رسد. اپوکپسول حاوی ۲۵۰میلی‌گرم و یا ۵۰۰میلی‌گرم روغن گل مینا است. علاوه بر این مخلوط روغن گل مینا + ویتامین E به نام Efamol و نیز مخلوط روغن گل مینا + روغن ماهی را به نام Marin cap به فروش می‌رسانند. روغن گل مینا حاوی اسیدهای چرب ضروری از نوع اسید لینولئیک (۷۰ درصد) و اسید گامالینوئیک (۹ درصد) است. اسیدهای چرب ضروری برای رشد و تکثیر سلول‌های بدن ضروری هستند. موارد کاربرد داروها عبارت اند از:

در سندرم پیش‌قاعدگی

درمان درد پستان (ماستالژی)

درمان مالتیپل اسکلروز

درمان بی‌اشتهایی و بی‌اشتهایی شدید که در مالیخولیا دیده می‌شود.

درمان اگزمای آتوپیک صبح و شب

پماد آن در آلرژی پوستی و هر نوع تحریک پوستی مفید است.

برای تهیه دمنوش گل مینا با دم کردن یک قاشق چای‌خوری از پودر گیاه در یک استکان آب جوش استفاده شود.

گل مینا به‌طور سنتی برای درمان میگرن به‌عنوان دارویی مطمئن و پیش‌گیرنده مورد استفاده قرار گرفته است، اگر چه گل مینا به‌طور کامل موفق نبود اما امروزه MIG99 سبب پیشرفت و فراهم آوردن ماده‌ای مؤثر در درمان میگرن محسوب می‌شود. آزمایش‌ها بر روی ۱۰۷ بیمار مبتلا به میگرن نشان داد افرادی که به‌طور متناوب ۵ بار در یک ماه مبتلا به سردردهای شدید می‌شوند پس از درمان توسط MIG99 روزانه سه بار به مدت ۱۶ هفته فقط دو بار در ماه مبتلا به این بیماری می‌شوند. محققان در تلاش‌اند خواص دارویی MIG99 را به نحو مطلوبی افزایش دهند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کوکب بومی مناطق جنوب شرقی آمریکا و از خانواده کاسنی است. گل کوکب کوهی گیاهی علفی یک‌ساله، دوساله و چندساله که به‌عنوان گیاهی برای مرزبندی باغ مورداستفاده قرار می‌گیرد ارتفاع این گیاه به ۶۰ سانتیمتر نیز می‌رسد. دوران گلدهی گل کوکب کوهی از اوایل تابستان تا اواسط پاییز است و با شروع فصل سرما گلدهی این گیاه به اتمام می‌رسد. کوکب کوهی به رنگ‌های گل کوکب زرد، گل کوکب سفید و نارنجی موجود است.

کاشت

برای کاشت بذر کوکب در فضای باز باید برطرف شدن دوران یخبندان و رسیدن دمای محیط در طول روز به ۲۰ در جه (دمای درونی خاک به حداقل ۱۰ درجه) صبر کرد و سپس بذرها را با فاصل مناسب از یکدیگر کاشت و روی آن با لایه نازکی از خاک الک شده پوشاند و یا با فشار دادن بذرها به خاک شرایط را برای جوانه‌زنی بذرها فراهم نمود سپس اقدام به آبیاری محل کاشت بذر گل کوکب با استفاده از آبپاش دستی نمود برای اینکه بذرها با آبیاری جابجا نشوند بهتر است از روش غرق آبی استفاده نشود بذرها معمولاً پس از ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند در طول مدت جوانه‌زنی باید رطوبت خاک را حفظ کرد و نیاز به آبیاری روزانه برای حفظ رطوبت خاک داریم.

برای کاشت گل کوکب در داخل منزل و یا گلخانه از ۶ تا ۸ هفته قبل از پایان زمستان نسبت به کاشت بذر در سینی نشا و یا بستر کشت حاوی کمپوست و یا هر گونه خاک سبک و سنی اقدام نمایید سپس بذرها را به آرامی به سطح خاک می‌فشاریم، بذرها برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارند سپس بستر کشت را با استفاده از اسپری مرطوب می‌کنیم دمای محیط را بین ۱۸ تا ۲۰ درجه تنظیم کرده و رطوبت خاک را تا پایان دوران جوانه‌زنی بذرها حفظ می‌کنیم معمولاً بذرها بین ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند. (توصیه شده برای ارقام چند ساله برای جوانه‌زنی بذرها، بذرهای کاشته شده را به مدت ۴ هفته در شرایط دمایی حدود ۴ درجه قرار داده شود و سپس دمای محیط را به ۱۸ درجه افزایش دهیم تا بذرها قدرت جوانه‌زنی بیشتری داشته باشند) بعد از ۴ برگی شدن جوانه‌ها می‌توان گیاهان جوان را به گلدان‌های بزرگ‌تری انتقال داد. گیاهان را قبل از انتقال به محیط باز باید به مدت ۱۰ تا ۱۵ روز روزانه ۴ ساعت در شرایط دمایی محیط باز قرار داد تا گیاهان جوان به شرایط دمایی محیط بیرون عادت کنند سپس گیاهان آماده انتقال به محیط باز می‌باشند.

نحوه نگهداری گل کوکب

قبل از انتقال گیاهان جوان به محیط باز و یا کاشت بذر لازم است خاک محیط کشت به لحاظ زهکشی مناسب آماده کنید گل کوکب کوهی به خاک غنی خوب نیاز ندارد و خاکی در حد متوسط ولی با زهکشی مناسب برای این گیاه بهتر است، قبل از انتقال و یا کاشت بذر خاک را تا عمق ۳۰ سانتیمتری شخم زده تا بافت نرم‌تری پیدا کند برای کاشت گیاهان جوان باید نقطه‌ای آفتابی در باغ را مد نظر قرار داد در صورت عدم تابش کافی نور خورشید گل‌های کوکب کوهی کوچک و فاقد زیبایی کافی می‌باشند سپس گیاهان جوان را به فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتری از یکدیگر کاشته و اقدام به آبیاری می‌نماییم معمولاً کوکب کوهی از تاریخ کاشت بذر پس از ۱۰ تا ۱۲ هفته در صورت فراهم بودن شرایط لازم به گل می‌نشیند.

برای رشد بهتر گیاه اقدام به حذف گل پژمرده اقدام کنید و همچنین حذف بوته‌های کم‌رشد در صورت تراکم بیش‌ازحد می‌تواند به رشد بهتر گیاه کمک کند برای جلوگیری از رشد آفات نیز بهتر است گیاه در منطقه‌ای که از تابش مستقیم نور خورشید و همچنین تهویه مناسب برخوردار باشد قرار گیرد تا از رشد و گسترش آفات بخصوص کپک پودری جلوگیری شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل لاله عباسی گیاهی چندساله از جنس Mirabilis در خانواده Nyctaginaceae است که اغلب به‌صورت یک‌ساله پرورش داده می‌شود و از شایع‌ترین گونه‌های زینتی این جنس است. لاله عباسی گل زیبایی می باشد که در طیف وسیعی از رنگ‌ها در دسترس است، بومی مناطق گرمسیری جنوب امریکا و رشته کوه‌های آند در کشور پرو می‌باشد. این گیاه گونه‌های زیادی دارد که گونه نام‌برده، یکی از زیباترین و گسترده‌ترین گونه زینتی این جنس است. گل‌های این گیاه به شکل شیپوری و در رنگ‌های مختلف قرمز، زرد، سفید و صورتی و با آرایش خوشه مرکب دیده می‌شوند. علت نام‌گذاری این گیاه به Four o’clock این است که در بعدازظهر نزدیک ساعت ۴ گل‌ها باز شده و صبح بسته می‌شوند. این گل‌ها به هنگام بازشده عطری را در فضا پراکنده می‌کنند که وقتی دوباره بسته شدند، اثری از این عطر نخواهد بود. یکی از جذابیت‌های این گیاه، قدرت تغییر رنگ گل‌های آن است که باعث بر روی یک بوته ما بتوانیم هم‌زمان رنگ‌های مختلف گل‌ها را مشاهده کنیم مثلاً در اوایل رشد رنگ گل‌ها صورتی است و وقتی گیاه به بلوغ می‌رسد، گل‌ها تغییر رنگ می‌دهند که این حالت زمانی دیده می‌شود که لاله عباسی به‌عنوان گیاه دو تا ۵ ساله کشت شود چون در سال اول فرصت برای این تغییر رنگ وجود ندارد. فصل گلدهی از اواخر بهار تا اواسط پاییز است.

نحوه کاشت گل لاله عباسی

زمان مناسب کاشت بذر گل لاله عباسی بهار است. قبل از کاشت بذر لاله عباسی را ۲۴ ساعت درون آب ولرم خیس کنید. ترکیب خاک مناسب برای کاشت بذر لاله عباسی عبارت است از خاک باغچه ۶۰ درصد، ماسه ۲۰ درصد و کود حیوانی ۲۰ درصد که باید این مواد باهم خوب ترکیب شود. اگر قصد کاشت زیاد و تولید این گل را دارید بهتر است در زمین یک کرت با این ترکیب خاک آماده کنید، سطح خاک را خوب صاف کنید قبل از پاشیدن بذرها سطح خاک را خوب آب بدهید و بعد بذرها را روی خاک بپاشید سپس بهتر است روی آن حدود ۱ سانتی‌متر کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد با آبپاش آب بدهید.

اما اگر مقدار کمی از این بذر را تهیه کردید و برای باغچه خود و یا به مقدار چند تا گلدان می‌خواهید پرورش بدهید از این روش زیر استفاده کنید. در این روش خزانه شما باید کوچک باشد. برای کاشت لاله عباسی در گلدان ابتدا یک سبد پلاستیکی میوه یا گلدانی با دهانه بزرگ ولی عمق کم تهیه کنید. گلدان و یا سبد را از خاکی که در بالا ترکیب آن گفته شد پر کنید و خاک را خوب آب بدهید تا خاک نشست خود را بکند. حالا بذرها را روی سطح خاک بپاشید سپس حدود یک سانتی‌متر روی بذرها کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد به‌آرامی با آبپاش آب بدهید. اگر کود دامی در دسترس شما نبود می‌توانید از ورمی کمپوست استفاده نمایید و اگر هر دو این‌ها در دسترس نبود از همان خاکی که ترکیب کردید برای روی بذرها استفاده نمایید (اما بهتر است از کود دامی استفاده کنید تا جوانه‌ها به‌خوبی رشد کرده و قوی شوند) حتماً کود دامی‌ای که استفاده می‌کنید چند ساله، کهنه، پوسیده، خشک و سرند شده باشد. به هیچ عنوان از کود دامی تازه استفاده نکنید.

بعداز اینکه جوانه‌های گیاه موردنظر به حدود ۵ تا ۸ سانتی‌متر رسیدند آن‌ها را از خزانه در آورده و در جای اصلی بکارید. برخی‌ها بذر را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند خیلی از آن‌ها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها را درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

به این نکته هم حتماً توجه شود که هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آن‌ها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر (به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود)

تکثیر

ازدیاد این گیاه از طریق بذر صورت می‌گیرد. خود گیاه به‌صورت خودکار در طول سال بذرهای زیادی روی زمین می‌ریزد که در بهار سال بعد جوانه می‌زنند. ولی اگر بخواهیم خودمان گیاه را بکاریم بهتر است قبل از کاشت، ۱۲ ساعت تا یک روز بذر لاله را داخل آب بخیسانیم چون پوسته بذر ضخیم است و با این کار پوسته نرم شده و جوانه‌زنی سریع‌تر رخ می‌دهد که زمان کاشت همان اوایل بهار است.

آبیاری

زمان آبیاری گیاه وقتی است که خاک کمی رطوبت خود را از دست داده است چون اگر خام خیس باشد و آبیاری کنیم، غرقاب شدن خاک به گیاه صدمه می‌زند. از طرفی اگر گیاه را به فرم چندساله کشت می‌کنیم، پس گیاه در خاک ریشه گوشتی تولید می‌کند بنابراین باید در فصل زمستان آبیاری را کمتر کرد تا ریشه‌ها نپوسند.

خاک

این گیاه در انواع خاک‌ها به‌خوبی رشد می‌کند و فقط به زهکش مناسب نیاز دارد.

دما

این گیاه بومی مناطق گرمسیری است، پس آب‌وهوای گرم را می‌پسندد ولی گرمای زیاد را نمی‌تواند تحمل کند و اگر رطوبت خاک کافی باشد و هوا هم شرجی باشد، می‌تواند در چنین هوایی زندگی کند. از طرفی هم‌زمان با کاهش دما، گلدهی آن کاهش می‌یابد و وقتی دما به صفر رسید گیاه کاملاً از بین می‌رود.

نور

گل لاله عباسی به نور مستقیم نیاز دارد. حال اگر نور کم باشد رنگ برگ‌ها کم‌رنگ شده و گل‌ها و غنچه‌ها می‌ریزند. اما اگر نور زیاد باشد دو حالت پیش می‌آید: اگر رطوبت خاک و هوا مناسب باشد، مشکلی برای گیاه پیش نمی‌آید ولی اگر هوا خشک باشد و خشکی خاک هم رخ بدهد، باعث ریزش گل‌ها و سوختگی برگ‌ها می‌شود.

مراقبت‌ها

– اگر خاک فقیر باشد و کمبود مواد غذایی برای گیاه رخ بدهد منجر به رنگ‌پریدگی برگ‌ها، تولید برگ‌های کوچک، ریزش گل‌ها و باز نشدن غنچه‌های می‌شود.

– اگر کوددهی بیش‌ازحد نیاز گیاه اعمال گردد، گلدهی کاهش می‌یابد و در عوض رشد رویشی گیاه تحریک می‌گردد.

– این گیاه، به‌عنوان گیاه توهم‌زا قلمداد شده است پس باید مراقب بود که مصرف نگردد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل لادن یک گونه گیاه گل‌دار از خانواده Tropaeolaceae است. زیستگاه لادن رشته کوه‌های آند جنوبی در شمال بولیوی و کلمبیا در قاره آمریکای جنوبی است. این گل با نام علمی Tropaeolum Majus شناخته می‌شود. لادن یک گیاه چندساله است و دارای برگ‌های بزرگ و دایره‌ای شکل است. رنگ برگ‌های لادن سبز مایل به زرد و دم‌برگ­های آن ۵ تا ۳۰ سانتیمتر است لادن یک گیاه علفی است و برگ‌های آن شبیه به چتر است. گل‌های این‌گونه زیبا به رنگ‌های قرمز، نارنجی، زرد، صورتی و... یافت می‌شود. یکی از خصوصیات مهم لادن که می‌توان آن را به‌راحتی شناسایی نمود برگ‌های چرمی شکل و تصویر ظاهری گل است.

برگ لادن طعم و مزه شاهی یا تره تیزک را دارد و به همین علت آن را شاهی هندی می‌نامند. در خارج، از برگ‌های جوان آن در تهیه سالاد استفاده می‌شود. میوه‌های سبز آن به‌عنوان چاشنی به ترشی اضافه می‌شود. در قدیم دم‌کرده آن را به‌عنوان داروی مدر مصرف می‌کردند. همچنین از خیسانده بذر گل لادن و برگ تازه لادن در الکل برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می‌شود. برای کشت در گلخانه، سبدهای آویزان، کنار نرده‌ها و در حاشیه مناسب است. در مناطق جنوبی ایران که زمستان معتدل دارند به‌عنوان گل زمستانه یا بهاره در باغچه منازل کشت می‌شود.

شرایط نگهداری گل لادن

نور: این گیاه به نور زیاد و مستقیم آفتاب نیاز دارد آن را در محلی از باغچه بکارید که نور مناسبی را دریافت نماید. بطورکلی این گیاه به آفتاب کامل و نور مستقیم نیاز دارد اما نباید در معرض نور شدید قرار گیرد. این گیاه می‌تواند در شرایط نیمه سایه هم عملکردی خوبی را از خود نشان دهد؛ اما در سایه بیش از حد و نبود نور مستقیم، باعث بزرگ شدن برگ‌ها و کاهش گلدهی می‌شود.

آبیاری: لادن نسبت به بی‌آبی مقاوم است اما برای شادابی و گلدهی خوب به آبدهی منظم نیاز دارد. قبل از هر بار آبیاری سطح خاک را لمس نمایید در صورت خشک بودن مجدداً آبدهی را انجام دهید. در فصل گرما روزی یک‌بار آب دادن مناسب است.

رطوبت: این خاک به رطوبت کمی نیاز دارد بعد از خشک شدن کامل خاک مجدداً آبدهی را انجام دهید.

دما: دمای مناسب برای نگه‌داری لادن ۲۸ درجه است.لادن به سرمای کم مقاوم است ولی تحمل یخبندان را ندارد. از طرفی هوا اگر زیاد گرم باشد، باعث می‌شود عمر گل‌ها کوتاه شود. پس در تابستان باید بعدازظهرها در محل سایه نگه‌داشته شود.

خاک: خاک مناسب برای این گیاه خاک شنی و سبک است خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد.

کوددهی: کود نیتروژن به زیاد شدن شاخ و برگ و تولید گل‌های بیشتر کمک می‌نماید.

تکثیر: تکثیر این گیاه به دو طریق انجام می‌شود:

۱) کشت بذر: این روش اصلی‌ترین روش ازدیاد است که به دو صورت انجام می‌گیرد. یا گیاه را مستقیماً در خرداد ماه در زمین اصلی کشت می‌کنند و یا در مناطق سرد در آخر زمستان در خزانه می‌کارند و بعد با خاک اطراف ریشه به زمین اصلی انتقال می‌یابد. در این حالت در بهار گل زیادی تولید می‌کند. این گیاه به انتقال حساسیت دارد به همین دلیل نشاکاری کمتر انجام می‌شود. نکته قابل‌توجه در روش کشت با بذر این است که برای کاشت گل لادن باید از بذرهای تازه استفاده کرد چون بذرهای مانده، قوه نامیه کم و درنتیجه درصد جوانه‌زنی کمی دارند.

۲) قلمه زدن: این روش در ارقام پر پر معمول است. در این روش ساقه‌های سفت انتخاب شده و به جز چند برگ کوچک انتهایی، سایر برگ‌ها حذف می‌شوند. بعد این ساقه‌ها را در آب گذاشته و در محلی که آفتاب ملایم است قرار می‌دهند بعد از ریشه‌دار شدن، گیاه به گلدان انتقال می‌یابد.

زمان گلدهی: از اوایل بهار تا پایان پاییز فصل گل لادن دارد. کشت آن در پائیز و نگهداری در گلخانه موجب گلدهی در طول زمستان می‌شود و برای اوایل بهار نیز گلدان‌های پرگلی می‌توان داشت. در هوای آزاد تمام ماه‌های بهار، تابستان و پائیز گل می‌دهد.

روش کاشت بذر لادن: بذرها را ۲۴ ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس در مخلوطی از خاک باغچه و ماسه و کود حیوانی در عمق ۲ سانتی‌متری بکارید. بعد از کاشت خزانه را در محلی نیم‌سایه نیم آفتاب قرار داده و آن را آبیاری کنید. سپس روی آن را پوششی نایلونی با چند سوراخ بگذارید تا تهویه آن مناسب باشد و همچنین رطوبت را زود از دست ندهد. پس از اینکه بذرها جوانه زدند و سرمای هوا از بین رفت آن‌ها را به زمین اصلی منتقل کنید.

زمان کاشت: اواخر زمستان تا اوایل بهار فصل کاشت گل لادن است.

مدت زمان جوانه‌زنی: ۱۴ الی ۲۱ روز زمان لازم است تا بذرها جوانه بزنند.

دمای مطلوب: ۱۵ تا ۱۸ درجه برای بذرها مناسب است.

خواص گل لادن

می‌توان از گل لادن برای راحتی دفع، مقابله با سرماخوردگی و مراقبت از مو استفاده کرد. اگر جز افرادی هستید که جعبه‌ی کمک‌های اولیه‌تان را پر از داروهای مختلف نمی‌کنید، اگر اعتقادی به داروهای امروزی ندارید و به قول بنده خدایی آن‌ها را گچ می‌دانید و اگر طرفدار داروهای گیاهی و طبیعی هستید این مطلب به دردتان می‌خورد. می‌خواهیم ۳ خاصیت گل لادن را بازگو کنیم.

لوئی چهاردهم دستور داد این گل را به خاک فرانسه وارد کردند تا از قابلیت تزئینی آن استفاده کنند. اما باید بدانید که این گل علاوه بر رنگ‌های زیبا و دل‌انگیز آن خواص درمانی نیز دارد. می‌توان از این گل لادن برای راحتی دفع، مقابله با سرماخوردگی و مراقبت از مو استفاده کنید.

دانه‌های خشک گل لادن خواص ملینی دارد. در واقع این دانه‌ها عمل دفع را راحت‌تر می‌کند. ۷۰ گرم دانه‌ی خشک گل لادن را پودر کنید. ۱۵۰ گرم عسل به آن اضافه کنید. هر روز تا زمانی که حالتان بهتر شود ۳ قاشق چای‌خوری میل کنید.

سرماخوردگی، سرفه، برونشیت و غیره. گل لادن مانند یک پزشک مهربان به سراغ درمان گلو و سینه‌ی شما می‌رود. گلبرگ‌ها و برگ‌های خشک گل لادن را دم و میل کنید. این دمنوش گل لادن تب شما پایین می‌آورد و خواب راحتی به شما هدیه می‌دهد.

یکی دیگر از فواید گل لادن یاری رساندن به موهای آسیب دیده است. گل لادن باعث درخشندگی و تقویت موها می‌شود و با ریزش آن‌ها مقابله می‌کند. برای این کار داخل یک لیتر آب یک مشت برگ، گلبرگ و دانه‌های خشک لادن را ریخته و به مدت ۱۵ دقیقه بجوشانید. اجازه دهید این جوشانده خنک شود. موهایتان را با شامپوی همیشگی‌تان شستشو دهید و این محلول را روی موهایتان بریزید. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه صبر کنید و آب بکشید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل‌های زیبا و خوش‌رنگ شقایق به همراه تکثیر و نگهداری آسان از این گل زیبا، آن را به یکی از بهترین گیاهان فصلی برای کاشت در گلدان و نگهداری در محیط خانه و باغچه تبدیل کرده است. شقایق به‌عنوان نمادی از سربازان کشته‌شده در جنگ مشهور است و در کشور ما از آن با نام لاله وحشی یاد می‌شود و با نام گل همیشه عاشق مشهور است. در این مقاله نحوه کاشت گل شقایق در گلدان و شرایط محیطی موردنیاز گیاه را به شما آموزش می‌دهیم.

گل شقایق اغلب یک‌ساله و به‌ندرت دوساله است و در مزارع کشاورزی به‌عنوان علف هرز شناخته می‌شود. این گل گونه‌های مختلفی دارد و در کشور ما ارقام وحشی آن در دامنه‌ها کوه‌ها و دشت‌ها به‌صورت خودرو فراوان می‌روید. گل‌های شقایق به‌صورت منفرد در انتهای ساقه‌های اصلی و شاخه‌های فرعی می‌رویند و گل‌ها قبل از شکوفایی آویزان هستند. اندازه قطر هر گل، ۳۰ تا ۸۰ میلی‌متر و در بیشتر مواقع به رنگ گل شقایق زرد، گل شقایق قرمز تا بنفش و به‌ندرت گل شقایق سفید یا ارغوانی هستند و ارتفاع خود گیاه بین ۲۰ تا ۷۰ سانتی‌متر است. جالب است بدانید، نوع وحشی این گل (شقایق وحشی) رنگ طبیعی نارنجی سرخگون درخشان دارد، ولی از اواخر قرن نوزدهم با پرورش انتخابی در باغ‌ها، نژاد‌های مختلفی از این گل ایجاد شده که رنگ‌های متفاوتی از سفید روشن با لکه‌های سیاه بادمجانی تا انواع صورتی و شاه بلوطی تیره دارند.

کاشت

بهترین روش کاشت شقایق در منزل و تکثیر آن کاشت از طریق بذر شقایق است. مراحل کاشت شقایق در گلدان به شرح زیر است. بذر گل شقایق کوچک است و می‌توان آن را در گلدان‌های مستطیلی شکل به تعداد چند عدد در هر گلدان کاشت. خاک گلدان را به‌صورت شیاری با عمق نیم تا یک سانتی‌متر گود کنید و بذرها را داخل شیاری که ایجاد کرده‌اید، بکارید و روی آن‌ها را با لایه نازکی از مخلوط خاک و کود بپوشانید. سطح خاک را به‌طور کامل با اسپری آبیاری کنید. توجه داشته باشید از غرقابی کردن خاک گلدان خودداری کنید و تا زمان جوانه زدن بذرها، آبیاری را فقط به شیوه اسپری کردن انجام دهید تا بذرها جابه‌جا نشده و در خاک فرو نروند تا از خفگی جوانه‌ها پیشگیری شود. گلدان را در مکانی آفتابی با دریافت نور کامل خورشید قرار دهید و خاک را تا جوانه‌ها سبز شوند، مرطوب نگه‌دارید. بعد از کاشت شقایق در گلدان، بذر‌ها پس از گذشت ۲ تا ۴ هفته جوانه می‌زنند. در این مرحله اگر جوانه‌ها متراکم بودند، تعدادی از جوانه‌های ضعیف را حذف کنید تا فضا برای رشد سایر جوانه‌ها بیشتر شود. بعد از گذشت ۱۲ هفته گل‌های زیبا و خوش‌رنگ شقایق شکوفا می‌شوند. با کاشت آن در اول بهار، در اواخر بـهار و تمام تابـستان گل خواهد داد. اگر در پائیز کشت شود زودتر گل می دهد.

شرایط نگهداری

نگهداری از گل شقایق بسیار راحت است و در مزارع کشاورزی این گل را جزو علف‌های هرز طبقه‌بندی می‌کنند. شرایط محیطی موردنیاز گل شقایق عبارت‌اند از:

خاک: شقایق در خاک‌های حاصلخیز با زهکشی مناسب بهترین رشد را دارد. برای کاشت شقایق در گلدان، مخلوطی از خاک باغچه به همراه خاک‌برگ پیشنهاد می‌شود.

آبیاری: گل شقایق از گیاهان مقاوم به خشکی است و به آبیاری کمی نیاز دارد. آبیاری را زمانی انجام دهید که در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان خشک شده باشد.

نور: گل شقایق به نور کافی و کامل خورشید برای رشد مناسب نیاز دارد.

دما: دمای ۲۱ درجه سانتی‌گراد بهترین دما برای رشد گیاه است. با این وجود گل شقایق تا دمای ۱۵- درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند.

آفات و بیماری‌ها: گل شقایق به‌ندرت توسط حشرات و یا بیماری آسیب می‌بیند. در طول رشد جوانه‌ها اگر شرایط نگهداری گیاه زیاد مرطوب باشد. ممکن است گیاه لکه‌دار شود و دچار بیماری قارچی شود. به این منظور استفاده از قارچ‌کش‌ها برای کمک به جلوگیری از این مشکل پیشنهاد می‌شود.

برای نگهداری و کاشت شقایق در گلدان مطمئن باشید که گلدان موردنظر دارای زهکشی مناسب است. چراکه حالت غرقابی بستر کاشت به گیاه آسیب جدی وارد می‌کند. همچنین به دلیل تحمل بالای گیاه به کم‌آبی و نور مستقیم خورشید، کاشت این گل یکی از بهترین گل‌های مخصوص تراس و بالکن است.

خواص گل شقایق

گل شقایق: مسکن و مخدر ضعیف، خواب‌آور و آرام‌بخش، مسکن سرفه‌های مقاوم و خلط‌آور، ضد سیاه سرفه و تب‌بر، تسکین دهنده دردهای سیاتیک و ضد یرقان، نرم‌کننده سینه و ضد نفس‌تنگی، نرم‌کننده و ضدالتهاب، کاهنده ورم‌ها و ضد برونشیت، معرق در ذات الجنب و ضد تب‌های دانه‌ای است. در ضمن برای نزله‌های ششی، آنژین‌ها، بیماری‌های سینه، زکام، گلودرد و آسم نیز مفید است. در استعمال خارجی جوشانده گل شقایق به‌صورت غرغره التیام‌بخش ناراحتی‌های مخاط دهان می‌باشد.

گرز و شیرابه: مخدر، مسکن دردهای عمومی، آرام‌بخش، تقویت‌کننده بدن، ضد تب و خواب‌آور بخصوص برای اشخاص مسن و کودکان است.

برگ و دانه سیاه‌رنگ داخل گُرز گیاه: تسکین‌دهنده حرارت کبد و قطع کننده سیلان رحم است. خواص برگ و تخم داخل کپسول شقایق سرخ از خشخاش معمولی (خشخاش تریاک) قوی‌تر است.

نحوه مصرف گل شقایق

دمنوش گل شقایق (دم کرده گل شقایق) از موارد استفاده از گل شقایق است..

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

زوفا گیاهی پایا از تیره نعناییان است که به حالت خودرو می‌روید. نام‌های دیگر این گیاه گل زوفا، گل پونه و زوفای یابس است. زوفا دارای گل‌هایی زیبا، معطر، آبی و گاهی سفید و صورتی است که در انتهای ساقه ظاهر می‌شوند. اسانس این گیاه شبیه نعنا است. زوفا بومی کشور فرانسه، یونان و ایتالیا است و بیشتر در مناطق اطراف دریای مدیترانه می‌روید و در ایران به حالت خودرو در نواحی جنوب یافت می‌شود. قسمت‌های مورداستفاده این گیاه اندام رویشی آن شامل گل، برگ و میوه است و برگ زوفا دارای طعمی تند و مطبوع هستند. از گیاه زوفا می‌توان به شکل دم‌کرده، تنتور و جوشانده استفاده کرد.

گیاه زوفا Hyssop نام علمی Hyssopus Officinalis درختچه‌ای است که ارتفاع آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد. این گیاه به حالت خودرو در نواحی جنوب اروپا، ایران، هند، ترکیه و شوروی می‌روید. برگ‌های آن کوچک، خط‌دار، نوک‌تیز و سبزرنگ است. گل‌های آن آبی و گاهی سفیدند که در انتهای ساقه ظاهر می‌شود. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد. ساقه آن چهارگوش مستقیم و ارتفاع آن cm70- 50 است. قسمت تحتانی (پای ساقه) چوبی و قهوه‌ای رنگ و از انشعاب‌های فراوانی برخوردار است ولی قسمت فوقانی آن نرم و سبزرنگ است. برگ‌های صاف، فاقد دندانه، باریک، کشیده و کم‌وبیش نیزه‌ای شکل و رنگ آن سبز روشن است.

زوفا گیاهی خشبی و چندساله است. منشأ این گیاه آسیای صغیر گزارش شده و همچنین زوفا در سطح وسیعی در مرکز و جنوب اروپا، عمدتاً در روسیه، بلغارستان، مجارستان، ایتالیا و اسپانیا، فرانسه و کشمیر و هند کشت می‌شود و از دریای خزر تا دریای سیاه همچنین در مناطق شنی نواحی مدیترانه می‌روید. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد.

کاشت

گیاه زوفا را هم به‌صورت مستقیم در زمین یا گلدان اصلی کشت می‌کنند و هم ابتدا بذرها را در خزانه و محیط مناسب نشاء می‌کنند و پس از رسیدن گیاه به ارتفاع مناسب اقدام به جابجایی به محل اصلی کاشت می‌نمایند. البته کشت مستقیم رایج‌تر بوده ولی تلفات بذر ممکن است در این روش بالا باشد. اگر چه قوه نامیه بذر گیاه زوفا بالا بوده و به‌راحتی حتی در شرایط کاشت پایین و متوسط نیز جوانه می‌زند. بهترین زمان برای کاشت زوفا اوایل بهار یا نیمه دوم اسفندماه است. برای کاشت مستقیم می‌توان بعد از رفع سرمای بهار اقدام به کاشت نمود. درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد جوانه‌زنی کاهش می‌یابد.

برای کاشت بذر زوفا به‌صورت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گیاه دارویی زوفا را ۲۴ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد، بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر لیوان یک‌بار مصرف را پاره نموده و گیاه را به همراه خاک به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۶ سانتی‌متر منتقل کنید. (یا اگر در سینی نشاء کاشته‌اید به‌آرامی گیاه را همراه خاک خارج کنید)

برای کاشت ردیفی در مزرعه فواصل بین دو بوته را ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فواصل بین ردیف‌ها را ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. برای کاشت تجاری و وسیع زوفا در خاک‌های اشباع و خیس یا شنی نباید کاشته شود، ph مناسب برای خاک بستر کشت گیاه زوفا بین ۵٫۲ تا ۷٫۵ باید در نظر گرفته شود. برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. دمای ایده آل برای رشد و جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا ۲۰ تا ۲۵ درجه است. گیاه بالغ تا دمای ۴۰ درجه یا بالاتر از آن را نیز تحمل می‌کند.

برای کاشت بذر گیاه زوفا در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی نیازی به غرق آبی نیست. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کاهش اسانس گیاه می‌شود. زوفا چندساله بوده و معمولاً ۴ تا ۸ سال مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

برداشت

گیاه زوفا برای دو منظور کشت می‌شود. یکی اسانس گیری و دیگری استفاده از برگ‌ها و گل‌ها برای مصارف دارویی به‌صورت جوشانده و عرق زوفا و ادویه و چاشنی و غیره. مقدار عطروطعم گیاه زوفا در فصل گلدهی به بالاترین مقدار خود می‌رسد. در نتیجه در ابتدای فصل گلدهی برداشت آغاز می‌شود. البته درصورتی‌که قصد بهره‌برداری به‌صورت اسانس گیری داشته باشید بهتر است اواسط زمان گلدهی برداشت آغاز شود یعنی در مردادماه. هنگام برداشت گیاه از محل تلاقی اندام‌های نیمه چوبی و چوبی گیاه باید بریده شود و شاخه‌ها و ساقه‌ها به همراه گل‌ها از پایه جدا می‌شود و سپس به‌وسیله دستگاه‌های خشک‌کن یا به روش سنتی خشک و بسته‌بندی می‌شود. میزان برداشت گیاه زوفا در هر هکتار زمین تحت کشت در سال اول کاشت ۲٫۵ تا ۳٫۵ تن و در سال دوم ۶ تا ۹ تن گیاه تازه و خشک نشده است که بعد از خشک نمودن تقریباً کمتر از یک‌سوم وزن خود را از دست می‌دهد. برای اسانس گیری نیز از هر هکتار زمین تحت کشت زوفا سالانه ۹ تا ۱۶ کیلوگرم اسانس به دست می‌آید. بذر زوفا نیز ارزشمند بوده و می‌توان بذر را نیز برداشت نمود. بعد از پاپان فصل گلدهی بذرها ظاهر می‌شود در هر هکتار زمین می‌توان تا ۵ کیلوگرم یا کمی بیشتر بذر زوفا برداشت نمود.

خواص زوفا

۱) سرفه و ناراحتی‌های ریوی را برطرف می‌کند.

۲) نرم‌کننده سینه است

۳) خلط‌آور است

۴) معده را تقویت می‌کند

۵) نفخ شکم را برطرف می‌کند

۶) ادرارآور است

۷) داروی مفیدی برای مداوای آسم است

۸) اشتها را زیاد می‌کند

۹) برای رفع کم‌خونی مفید است

۱۰) افسردگی را برطرف می‌کند

۱۱) برای درمان صرع مفید است

۱۲) برای التیام زخم برگ‌های زوفا را له کرده و روی زخم بگذارید

۱۳) برای درمان تب‌خال مفید است و کسانی که تب‌خال می‌زنند باید از دمنوش زوفا استفاده کنند.

۱۴) درد شکستگی را می‌توان با کمپرس زوفا آرام کرد.

موارد منع مصرف

در برخی اسناد قدیمی مرتبط با طب سنتی بیان شده که از این گیاه برای سقط‌جنین استفاده می‌شده است. در نتیجه برای زنان باردار این گیاه توصیه نمی‌شود. مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند به کبد آسیب بزند. بهتر است مقدار مصرف آن را از یک متخصص گیاهان دارویی با توجه به نیاز خود بپرسید. مصرف زیاد این گیاه باعث افزایش فشارخون می‌شود. در نتیجه به افرادی که دارای فشار بالای خون هستند توصیه نمی‌شود. مصرف این گیاه به کودکان زیر ۵ سال بدون تجویز متخصص گیاهان دارویی توصیه نمی‌شود. در برخی موارد ممکن است برای کودکان تب و تشنج به همراه داشته باشد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بذر گل همیشه بهار نارنجی ارائه‌شده از نوع پرپر بوده و زیبایی خاص به گلدان و باغچه شما می‌بخشد. منشأ گل همیشه بهار جنوب اروپا و حوزه مدیترانه و یکی از رایج‌ترین گل‌های فصلی است. نام آن از کلمه Calendae، به معنی اولین روز ماه گرفته شده است چون به‌تقریب در تمام سال گل می‌دهد. از جاهای گرم تا مناطق خیلی سرد قابل‌کشت است. این گیاه به‌عنوان یک گل یک‌ساله در برنامه گل‌کاری قرار می‌گیرد ولی می‌تواند به‌صورت علفی چندساله به زندگی خود ادامه دهد که در این حالت گل‌ها مرغوبیت سال اول را ندارند. بنابراین کمتر به‌صورت چندساله کشت و کار می‌شود. گل‌ها ۳ –۱۰ سانتی‌متر قطر داشته و به‌تنهایی در انتهای ساقه گل دهنده قرار دارند. ارتفاع بوته‌ها حدوداً ۳۰ سانتی‌متر است. در انواعی از آن که ساقه‌ها یا دمگل‌های طویل و قوی و گل‌های درشت دارند، از گل بریده آن‌ها استفاده می‌شود. بذر گل همیشه بهار اغلب به‌عنوان مرز بین سایر گل‌ها کاشته می‌شود. گل همیشه بهار در شب جمع شده و حالت بسته و نیمه بسته به خود گرفته و در روز باز می‌شود. یک نکته خیلی جالب درباره بذر گل همیشه بهار هم باید گفت و آن این‌که در اثر مالش برگ و گل آن بوی خوبی متصاعد می‌شود. خاصـیت دارویـی داشته و برای درمان بیماری‌های پوستی به کار می‌رود.

خواص گل همیشه بهار پرپر متعدد است. گل همیشه بهار به‌عنوان ضدعفونی‌کننده پوست و در پمادهای پوستی مورداستفاده قرار می‌گیرد. گل همیشه بهار پرپر به ارتفاع ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. قطر گل‌ها ۴ تا ۷ سانتی‌متر است. کاشت گل همیشه بهار در گلدان امکان پذیر است و در برابر سرما مقاومت بالایی دارد و جذب‌کننده حشرات مفید است. این گل یک گل بسیار زیبا و مناسب به‌عنوان شاخه گل بریده و استفاده در دسته‌گل است. گلبرگ‌های گل همیشه بهار خوراکی هستند و می‌توان آن‌ها را به‌صورت تازه یا خشک‌شده در سوپ‌ها، برنج، انواع دسرها، سوفله و سایر محصولات پخته‌شده به‌عنوان چاشنی مورداستفاده قرار داد. گل همیشه بهار یک انتخاب محبوب برای خوش‌طعم کردن سالاد است. قبل از استفاده، گلبرگ‌ها باید از پایه گل جدا شوند زیرا پایه گل تلخ است. گل همیشه بهار آلفا برای کاشت در زمین، گلدان، کاشت انبوه، مرز باغ و باغچه‌ها و در حیات خانه‌ها، استفاده در دسته‌گل و استفاده به‌صورت خوراکی کاربرد دارد. دمنوش گل همیشه بهار، روغن گل همیشه بهار و عرق گل همیشه بهار از دیگر موارد استفاده از این گیاه است.

گل همیشه بهار به سرما مقاوم بوده و در هوای سرد بهترین رشد را دارد. دمای مطلوب این گیاه حدود ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. در انواع پاکوتاه گلدانی، دمای ۲۱ درجه در روز و ۱۶ –۱۷ درجه سانتی‌گراد در شب مناسب است. همیشه بهار گیاه خوبی برای تابستان است ولی بذر گل همیشه بهار باید در سایه کاشته شود تا کیفیت، طول ساقه و اندازه گل افزایش یابد. در زمستان بیشترین شدت نور باید برای آن فراهم شود. از نظر نیاز آبی، خاک باید همیشه مرطوب باشد. اگر گیاهان با خشکی روبرو شوند گلدهی کاهش می‌یابد. گاهی تولیدکنندگان برای تولید گیاهان با ساقه‌های محکم و نیز افزایش عمر گلدانی، آبیاری را کم می‌کنند. برای افزایش تعداد شاخه‌های جانبی و در نتیجه افزایش تعداد گل می‌توان جوانه انتهایی را حذف کرد. به نوع خاک حساسیتی نداشته و در بیشتر خاک‌ها می‌توان به کشت آن اقدام کرد. از آنجا که گلبرگ‌های پژمرده به‌طور طبیعی می‌ریزند نیاز به سرزنی نیست مگر آنکه بخواهیم از ریزش بذر جلوگیری کنیم. اگر شدت نور گلخانه خیلی کم و دما خیلی بالا باشد گل‌های ریز و ساقه‌های ضعیف به وجود می‌آید.

کاشت

اگر قصد کاشت زیاد و تولید این گل را دارید بهتر است در زمین یک کرت با این ترکیب خاک آماده کنید، سطح خاک را خوب صاف کنید قبل از پاشیدن بذرها سطح خاک را خوب آب بدهید و بعد بذر گل همیشه بهار را روی خاک بپاشید سپس بهتر است روی آن حدود نیم سانتیمتر کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد با آبپاش آب بدهید. اما اگر مقدار کمی از این بذر را تهیه کردید و برای باغچه خود و یا به مقدار چند تا گلدان می‌خواهید پرورش بدهید از این روش زیر استفاده کنید. در این روش خزانه شما باید کوچک باشد. ابتدا یک سبد پلاستیکی میوه یا گلدانی با دهانه بزرگ ولی عمق کم تهیه کنید. گلدان و یا سبد را از خاکی که در بالا ترکیب آن گفته شد پر کنید و خاک را خوب آب بدهید تا خاک نشست خود را بکند. حالا بذرها را روی سطح خاک بپاشید سپس حدود نیم سانتیمتر روی بذرها کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد به‌آرامی با آبپاش آب بدهید.

اگر کود دامی در دسترس شما نبود می‌توانید از ورمی کمپوست استفاده نمایید. اگر هر دو این‌ها در دسترس نبود از همان خاکی که ترکیب کردید برای روی بذرها استفاده نمایید (اما بهتر است از کود دامی استفاده کنید تا جوانه‌ها به‌خوبی رشد کرده و قوی شوند) حتماً کود دامی‌ای که استفاده می‌کند چندساله، کهنه، پوسیده، خشک و سرند شده باشد. به هیچ عنوان از کود دامی تازه استفاده نکنید.

بعداز اینکه جوانه‌های گیاه موردنظر به حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر رسیدند آنها را از خزانه در آورده و در جای اصلی بکارید. برخی‌ها بذر را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند خیلی از آنها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها را درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بابوبه گیاهی است یک‌ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که به‌صورت خودرو در مزارع و کنار جاده‌ها می‌روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگ‌های آن بریدگی‌های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. گل‌ها به‌صورت گل آذین کاپیتول و به رنگ سفید و زرد است. گیاهی دائمی و همیشه سبز که توده گل‌های مینائی شکل آن به رنگ زرد لیموئی هر یک در انتهای ساقه‌ای باریک در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. برگ‌ها بسیار منقسم و سرخس مانند بوده و در فصل زمستان جذابیت گیاه را تأمین می‌کنند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به یک متر می‌رسد. گل بابونه گیاهی است از تیرۀ کاسنی، همه‌جایی، علفی، یک‌ساله، دارای ریشه مخروطی شکل و کم‌وبیش سطحی که همیشه در اواخر دورۀ رویش از انشعابات فراوانی برخوردار می‌شود. این گیاه دارای خواص دارویی فراوان است. ساقه‌اش استوانه‌ای شکل است. ارتفاع ساقه متفاوت و بسته به محل رویش و شرایط اقلیمی آن است. در زمین‌های شور ساقه کوتاه و به‌صورت خوابیده روی زمین قرار می‌گیرد. برگ‌ها فاقد کرک و صاف به‌صورت متناوب نسبت به یکدیگر روی ساقه قرار می‌گیرند. گل‌ها در انتهای ساقه‌های اصلی و فرعی ظاهر می‌شوند. قسمت میانی گل‌ها که مجموعه‌ای از گلچه‌های لوله‌ای زردرنگ است و در اوایل رویش نیمه کروی، با باز شدن گلچه‌های لوله‌ای، کم‌وبیش مخروطی می‌شوند. گل‌های بابونه شیرازی دو نوع گلچه زبانه‌ای به رنگ سفید و گلچه لوله‌ای به رنگ زرد است. بخش مورداستفاده این گیاه، کاپیتول‌های (مرکز گل گیاه) آن است که در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می‌کنند. گل‌های بابونه کوچک بوده و فرم آن همانند گل مینا یا آفتابگردان و خوراکی بوده که در تهیه چای بابونه مورداستفاده قرار می‌گیرد، البته این تنها راه مصرف آن نبوده، از این گیاه به‌عنوان چاشنی در برخی غذاها و سالادها استفاده می‌شود. طعم گل‌های بابونه به‌طور غالب شیرین است. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی‌های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل‌های آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند. بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده‌اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است.

در ایران نیز گونه‌های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می‌کنند. این گیاه در آذربایجان، لرستان، فارس قیروکارزین غربی اندیمشک و خوزستان (دزفول، ایذه، هفت گل، شوشتر، رامهرمز و بهبهان) اطراف تهران و دماوند و همچنین در جنگل فندقلو ویلکیج نمینو همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری در [میزدج و کوهرنگ و سایر نقاط] می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه مانند بابونه آلمانی در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

کاشت بابونه

بابونه را معمولاً به‌صورت مستقیم کشت می‌کنند و نشاء گیری آن رایج نیست و توصیه نمی‌شود، بذر بابونه بسیار ریز بوده و در هر نیم گرم بیش از هزار عدد بذر وجود دارد. برای کاشت بابونه را می‌توان دو نوبت در سال به‌صورت مستقیم کاشت: ۱) نیمه دوم اسفندماه ۲) اواخر شهریور تا اواخر مهرماه

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود. برای کاشت بذر بابونه در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بذرها را با ۳ تا ۵ برابر حجم آن با خاک یا ماسه مخلوط کنید و سپس به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بپاشید و بر روی آن سطح نازکی از خاک نرم بریزید. علاوه بر گیاه بابونه که نیاز به نور کامل دارد، بذر بابونه نیز برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارد در نتیجه در محیطی کاشته شود که پر نور باشد.

برخی معتقدند که روی بذر بابونه را نباید با خاک پوشاند زیرا برای جوانه‌زنی باید نور دریافت کنند ولی این عمل درصد جوانه‌زنی را کاهش می‌دهد چون برخی بذرها با خاک ارتباط برقرار نکرده و خشک می‌مانند و جوانه نمی‌زنند. برای کاشت بذر بابونه در گلدان، گلدان انتخابی باید عمقی حداقل ۱۰ سانتی‌متری داشته باشد. چون بذرها در عمق کمی کاشته شده حتماً به نحوی آبیاری شود که بذرها شسته نشود. تا قبل از جوانه‌زنی بذر، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید، توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

بعد از جوانه‌زنی بذرها، گیاهان قوی را نگه دارید و باقی را حذف کنید همچنین با حذف گیاهان اضافه فاصله گیاه بابونه‌ها را از یکدیگر ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر برسانید تا فضای کافی برای رشد تمامی گیاهان فراهم شود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. دمای کاشت بذر و جوانه‌زنی ۲۰ تا ۲۵ درجه مناسب است، بعد از رشد دماهای بالاتر را نیز تحمل می‌کند. (بذرها در دمای ۵ تا ۱۰ درجه نیز قابلیت جوانه‌زنی دارند) PH مناسب برای خاک بابونه ۸ تا ۹ است، بابونه تحمل خوبی در مقابل خاک‌های شور داشته و در این نوع خاک نیز قابل کاشت بوده ولی گلدهی و میزان اسانس را کاهش می‌دهد. آبیاری گیاه بابونه باید به‌طور منظم باشد، مرطوب بودن خاک پای گیاه باعث افزایش گلدهی و افزایش میزان اسانس می‌شود.

برای مبارزه با علف­های هرز بابونه می­توان از علف­کش مالوران به میزان ۳ الی ۴ کیلوگرم در هکتار به‌صورت محلول پاشی استفاده کرد. زمان مناسب برای استفاده از این علف­کش اواسط فروردین ماه است. این علف­ کش تأثیر سوئی بر گیاه ندارد و می­توان تا مرحله ۲ یا ۳ برگی از آن استفاده کرد. به کار بردن ۱ تا ۵/۱ کیلوگرم در هکتار نمک سدیم ۲٫۴٫D برای کنترل علف­های هرز مفید است. ترفلان به مقدار ۲ لیتر در هکتار به‌صورت پیش رویشی به خاطر عدم وجد پس مانده نامطلوب از این سم بسیار مورد استفاده قرار می­گیرد. از آنجایی که این گیاه بخصوص در مرحله ۲ تا ۳ برگی قدرت رقابت خوبی با علف­های هرز دارد، در کشت آن نیاز چندانی به علف‌کش نیست. اما درصورتی‌که نیاز به سم‌پاشی قطعی باشد بهتر است این کار را در حدود ۶ هفته قبل از کاشت با استفاده از علف­کش­هایی که روی بذر علف هرز مؤثر هستند و یا زمانی که علف هرز در حال جوانه­زنی است، انجام داد. آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت ثقلی- کرتی صورت می­گیرد. مناسب­ترین رطوبت خاک بین ۶۰ تا ۷۰ درصد است. آبیاری در طی گل­دهی بسیار مفید بوده و سبب یک‌بار برداشت اضافی گل می­شود.

برداشت

قسمت مورد مصرف گل‌های گیاه بابونه است که به‌صورت خشک‌شده مصرف می‌کنند در نتیجه هنگامی‌که گل‌ها باز می‌شوند برداشت آغاز می‌شود. برداشت گیاه بابونه در جهان در سطح وسیع به‌وسیله ماشین‌های مخصوص و در سطح‌های کوچک‌تر با ابزارهای ساده و دستی انجام می‌شود که در تصویر زیر می‌بینید، گل‌ها معمولاً برای دسته‌بندی و جابجایی بهتر همراه با بخشی از دمگل (ساقه) گیاه برداشت می‌شوند (معمولاً ۵ سانتی‌متر) در این حالت دارای بالاترین اسانس است. برای داشتن بالاترین کیفیت، گل‌ها به فاصله کمی از برداشت باید خشک شوند. در هر هکتار زمین زیر کاشت بابونه معمولاً ۰٫۵ تا ۲ تن گل بابونه تازه برداشت می‌شود که پس از خشک نمودن می‌توان ۰٫۱ تا ۰٫۵ تن گل خشک به دست آورد.

خواص بابونه

بابونه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت‌کننده‌های تلخ به حساب می‌آید.

یکی از مهم‌ترین خواص گل بابونه، درمان زخم و ورم معده است که به‌آسانی این مرض را درمان می‌کند.

بابونه اعصاب و قوای جنسی را تقویت می‌کند.

بابونه تقویت‌کننده مغز است.

بابونه ادرارآور و قاعده آور است.

این گیاه ترشح شیر را در مادران شیرده افزایش می‌دهد.

استفاده از بابونه در زیبایی به‌اندازه قدمت به‌کارگیری آن در عطاری‌ها سابقه دارد. خواص آن به‌خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است.

درمان‌کننده سردرد و میگرن است.

استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع می‌کند.

اگر کسی قطره‌قطره ادرار می‌کند، به او دم‌کرده بابونه دهید تا درمان شود.

بابونه درمان‌کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه است.

برای درمان چشم‌درد، بابونه را در سرکه ریخته و بخور بابونه دهید.

برای تسکین دردهای عضلانی دم‌کرده بابونه بنوشید.

جویدن بابونه برای التیام زخم‌های دهان مفید است.

بابونه تب بُر و تسکین‌دهنده درد است.

بابونه تقویت‌کننده معده است.

برای تسکین درد در هنگام دندان‌درآوردن بچه‌ها، به آن‌ها دم‌کرده بابونه بدهید.

برای رفع بی‌خوابی و داشتن یک خواب آرام و راحت، کافی است ۱۰ دقیقه قبل از رفتن به رختخواب، یک فنجان دم‌کرده بابونه بنوشید.

بابونه برای رفع ورم روده مؤثر است.

بابونه درمان‌کننده بی‌اشتهایی است.

دم‌کرده بابونه درمان‌کننده کم‌خونی است.

از بابونه برای رفع کرم معده و روده استفاده کنید.

بابونه تسکین‌دهنده دردهای عادت ماهیانه است.

بابونه برای رفع زردی مفید است.

حمام بابونه اثر نیرو دهنده دارد. برای این منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ریخته، مدت یک ربع در آن دراز بکشید.

برای تسکین درد، چند قطره اسانس بابونه را با یک قاشق روغن بادام مخلوط کرده و روی محل‌های دردناک بمالید تا درد را تخفیف می‌دهد.

اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید است.

برای رفع گوش‌درد و سنگینی گوش، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.

اسانس بابونه چون اثر تهوع‌آور دارد، در مسمومیت‌های غذایی مصرف می‌شود.

روغن بابونه را برای از بین بردن کمردرد، درد مفاصل و نقرس روی محل درد بمالید.

با دم‌کرده بابونه اگر موهای بلوند را بشویید آن‌ها را روشن‌تر و شفاف‌تر می‌کند.

خانم‌هایی که یائسه شده‌اند، بهتر است همه روزه دمنوش بابونه بنوشند، زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می‌کند.

بابونه ضد آلرژی است.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل شب بو از گیاهان پرطرفدار نوروزی است که علاوه بر زیبایی فوق‌العاده گل‌هایش به علت عطر بی‌نظیرش نیز بسیار موردتوجه است و برای نگهداری در آپارتمان و کاشت در فضای سبز و باغچه‌ها انتخاب می‌شود. در ادامه این مطلب شما را با روش کاشت گل شب بو، نحوه نگهداری و شرایط محیطی موردنیاز این گل آشنا می‌کنیم.

کاشت

کاشت گل شب بو از طریق بذر و قلمه زدن قابل انجام است و جزو گیاهانی است که تکثیر آن ساده است. مهم‌ترین روش تکثیر گل شب بو کاشت بذر است که در دو زمان از سال انجام می‌گیرد. در مورد شب‌بوهای یک‌ساله و همچنین چندساله معمولاً بذر شب بو در اوایل بهار (بعد از رفع یخبندان بهاره) و یا در صورت داشتن امکانات ۸-۶ هفته قبل از رفع یخبندان در محیطی محافظت‌شده همانند داخل منزل و یا گلخانه کاشته می‌شوند، سپس در اوایل بهار به زمین اصلی منتقل می‌شوند.

۱- بذر گل شب بو را در عمق ۳ تا ۴ سانتیمتری خاک بکارید. فاصله بین بذرها بهتر است بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر باشد.

۲- بهتر است بذر شب بو را از اواخر مرداد ماه تا اوایل شهریور در هوای آزاد بکارید و پس از آنکه بوته‌ها چند برگه شد، بوته‌های کم پر را جدا کنید.

۳- زمانی که بوته‌های شب بو حدود ۳ تا ۵ سانتیمتر رشد کردند باید آن‌ها را به گلدان‌های مناسب انتقال دهید.

۴- توجه داشته باشد اگر گل شب‌بوی شما از نمونه‌های تک شاخه است می‌توانید ۳ تا ۵ بوته از آن را به یک گلدان انتقال دهید اما چنانچه از انواع پر شاخه استفاده نموده‌اید یک بوته برای هر گلدان کافی است.

۵- گلدان‌های شب بو را در محل سایه قرار دهید. هنگامی‌که بوته‌ها به گلدان جدید و فضای محیط عادت کردند می‌توانید آن‌ها را به محل آفتاب‌رو انتقال دهید.

۶- بهترین محل برای نگهداری گل شب بو در داخل ایوان یا بالکن منزل و در پشت پنجره اتاق‌هاست. در صورت نگهداری شب بو در داخل آپارتمان، دمای منزل باید خنک باشد.

۷- گلدان‌ها را در هفته حداقل سه تا چهار بار آبیاری کنید.

۸- توصیه می‌شود خاک گلدان را هر سال یک‌بار با کودهای غنی از پتاسیم و نیتروژن مخلوط کنید.

تکثیر از طریق قلمه یکی دیگر از روش‌های کاشت گل شب بو در مورد انواع چندساله این گیاه است. این روش چندان متداول نیست، با این وجود اگر تصمیم به قلمه زدن گل شب‌بوی خود دارید بهترین زمان فصل تابستان است.

شرایط نگهداری

شرایط اکولوژیکی موردنیاز نگهداری شب بو عبارت است از:

خاک: گل شب بو به خاک سبک و با زهکش خوب نیاز دارد که خنثی تا کمی قلیایی و نسبتاً حاصلخیز باشد. ترکیب خاک‌برگ، شن، کود پوسیده گاوی و خاک معمولی برای کاشت گل شب بو مناسب است.

نور: گل شب بو برای رشد بهتر نیاز به نور مستقیم دارد. البته این میزان دریافت نور برای گل بستگی به دما محیط دارد به‌طوری که هرچه دمای محیط کمتر باشد و هوا خنک‌تر باشد، گیاه میزان نور مستقیم بیشتری را تحمل خواهد کرد. با افزایش دمای محیط، اگر از شدت بیش از اندازه نور محافظت نشود ابتدا گل‌ها پژمرده می‌شوند و سپس تمامی گیاه پژمرده خواهد شد.

دما: همه انواع شب بو از جزو گیاهان سرمادوست هستند و به هوای گرم حساسیت دارند. گل‌های شب بو در اثر گرم شدن هوا ابتدا کمتر گل می‌دهند و سپس برگ‌های گیاه زرد شده و به‌تدریج می‌ریزند و گیاه از بین می‌رود.

آبیاری: نیاز آبی گل شب بو متوسط است. بهترین زمان آبیاری گیاه زمانی است که بین دو آبیاری سطح خاک کاملاً خشک شده باشد. در صورت آبیاری بیش‌ازاندازه ریشه گیاه پوسیده خواهد شد.

آفات و بیماری‌ها: از بیماری‌ها و آفات مهم گیاه شب بو می‌توان به زنگ شب بو، کنه تارعنکبوتی، معدنچی برگ، تریپس، سفیدک داخلی و شته اشاره کرد. برای از بین بردن این آفات و بیماری‌ها بایستی از سموم شیمیایی مربوطه استفاده شود.

جالب است بدانید چند سالی است که گل شب بو به‌عنوان گل شاخه بریده نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد و شاخه‌های بریده آن درصورتی‌که هوای اتاق گرم نباشد، چندین روز در آب دوام می‌آورند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل ختمی با نام علمی Althaea officinalis گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است و دارای برگ‌های دندانه‌دار و پهن است. گل‌های آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی هستند که به‌صورت دسته‌های سه‌تایی در اواخر تابستان ظاهر می‌شود. گل ختمی انواع مختلفی دارد که هر کدام رنگ‌های متفاوتی دارند از جمله گل ختمی نارنجی، ختمی زرد، قرمز و سفید. ختمی هایی که گل سفید دارند کاربرد درمانی بیشتری دارند. مردم برخی کشورها از مدت‌ها پیش خواص ختمی دارویی را می‌شناختند و از آن برای درمان بعضی بیماری‌ها استفاده می‌کردند.

ختمی دارویی در تعدادی از فارماکوپه های معتبر به‌عنوان گیاه دارویی معرفی شده و فواید ختمی مورد تأکید قرار گرفته است. برگ‌ها و ریشه گل ختمی دارویی خاصیت دارویی دارند و از دمنوش گل ختمی به‌عنوان ضد سرفه، خلط‌ آور و نرم‌کننده مجاری تنفسی استفاده می‌شود. موسیلاژ موجود در برگ‌ها و ریشه‌این گیاه سوزش غشاء مخاطی را تسکین و التهاب را کاهش می‌دهد. از گل‌ها و پیکر رویشی ختمی دارویی به‌ندرت استفاده می‌شود.مردم بعضی سرزمین‌ها از دم کرده ختمی برای رفع ورم ملتحمه چشم استفاده می‌کنند. از مواد مؤثر این گیاه در صنایع دارویی، داروهای مختلفی به اشکال شربت، قطره و قرص برای مداوای بیماری‌های مربوط به نای و نایژه و همچنین تسکین سرفه‌های ناشی از ناهنجاری‌های ریه تهیه می‌شود. ختمی دارویی در سطوح مختلفی در بعضی از کشورها کشت می‌شود.

ختمی گیاهی علفی و چندساله است. منشأ اصلی این گیاه منطقه مدیترانه گزارش شده است و در مناطقی که خاک از رطوبت کافی برخوردار باشد می‌روید. این گیاه در اروپا، آسیا و شمال آفریقا گسترش دارد. از ریزوم، ریشه‌ای ساده و یا کم‌وبیش منشعب به طول ۱۰ تا ۳۰ سانتی‌متر و به ضخامت دو تا سه سانتی‌متر خارج می‌شود. رنگ قسمت خارجی ریشه قهوه‌ای تیره و لایه داخلی آن سفیدرنگ است. ساقه استوانه‌ای شکل و ارتفاع آن ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر است. پای ساقه معمولاً چوبی است. برگ‌ها سه تا پنج لبی به قطر ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر و رنگ آن سبز تیره است. برگ‌ها به‌طور متناوب روی ساقه قرار می‌گیرند. برگ‌های قسمت فوقانی ساقه کم‌وبیش تخم‌مرغی شکل است، ولی برگ‌های پایینی ساقه قلبی شکل هستند. حاشیه برگ‌ها دندانه دارند.

سطح برگ‌ها از کرک‌های انبوه و فراوانی پوشیده شده است. گل‌ها کوچک و به رنگ سفید یا صورتی کم‌رنگ و گاهی در سطح گلبرگ‌ها لکه‌های زرشکی یا ارغوانی مشاهده می‌شود. گل‌ها از زاویه برگ‌ها و به‌صورت مجتمع و از اوایل تابستان (تیر) ظاهر می‌شوند و گلدهی تا اواخر تابستان (شهریور) ادامه می‌یابد. گل‌ها برای مدت نسبتاً طولانی روی گیاه مشاهده می‌شوند. میوه این گیاه قهوه‌ای رنگ، مدور، مسطح و چند لایه‌ای است و چین‌هایی در اطراف آن وجود دارد. وزن هزار دانه ۲/۲ تا ۲/۳ گرم است. ریشه ختمی دارویی حاوی مواد موسیلاژی (پلی ساکارید) به مقدار ۳۳ درصد، نشاسته (۳۳ درصد)، ترکیبات قندی (۱۰ درصد)، پکتین (۱۰ درصد)، آسپاراژین (دو درصد) و مقدار کمی روغن است. مواد مؤثر عمده برگ‌ها و گل‌های این گیاه را ترکیبات موسیلاژی (۵ تا ۱۰ درصد) و مقادیر کمی اسانس (۲۰/۰ درصد) تشکیل می‌دهد.

کاشت

بذر ختمی ۱۰ تا ۱۵ روز پس از کاشت در دمای مناسب و وجود رطوبت کافی سبز می‌شود. خاک‌های سبک، عمیق و حاوی ترکیبات هوموسی خاک‌های مناسبی برای کشت این گیاه هستند. هوای گرم و رطوبت کافی نه تنها برای رویش این گیاه مناسب است بلکه در افزایش کمیت و کیفیت مواد مؤثر آن تأثیر مطلوبی دارد. اگرچه بذر گل ختمی را با هر گیاهی می‌توان به‌تناوب کشت کرد ولی بهتر است با گیاهانی که دوره رویشی کوتاهی دارند به تناوب کشت کرد تا پس از برداشت، زمان کافی برای آماده ساختن زمین وجود داشته باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد کودهای حیوانی پوسیده نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد برگ، ریشه و مواد مؤثر این گیاه دارد. از این رو توصیه می‌شود در فصل پاییز هنگام آماده‌سازی زمین ۲۰ تا ۳۰ تن کود حیوانی پوسیده به زمین اضافه شود. چنانچه زمین از مواد و عناصر غذایی تهی باشد و در صورت عدم استفاده از کود حیوانی توصیه می‌شود ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار ازت، ۵۰ تا ۶۰ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار اکسیدپتاس به‌عنوان مقادیر پایه در اختیار گیاهان قرار گیرد. اضافه کردن ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار ازت در مرحله ساقه دهی نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد دارد.

ریشه‌های ضخیم از مقدار بیشتری مواد مؤثر برخوردارند. ازآنجاکه آماده‌سازی خاک تأثیر عمده‌ای در وضعیت ریشه و رشد گیاه دارد، لذا قبل از کاشت آماده ساختن خاک ضرورت دارد. پس از افزودن کودهای حیوانی یا شیمایی موردنیاز گیاه انجام شخم عمیق در فصل پاییز (به عمق ۴۰ تا ۶۰ سانتی‌متر) ضروری است. جمع‌آوری سنگ‌ها و قلوه سنگ‌های خاک نه‌تنها سبب گسترش ریشه و افزایش عملکرد آن می‌شود بلکه در رویش گیاه مؤثر است و سبب افزایش عملکرد برگ و گل نیز می‌شود. در اوایل بهار زمین را تسطیح و بستر خاک را برای کشت گیاه باید آماده کرد.

فصل بهار (نیمه اول فروردین) یا اواخر پاییز (آذر) زمان مناسبی برای کشت مستقیم ختمی است. فاصله ردیف‌ها از یکدیگر ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر مناسب است. در کشت مستقیم برای هر هکتار زمین به پنج تا شش کیلوگرم بذر نیاز است. در کشت غیرمستقیم در اواخر بهار و اوایل تابستان (خرداد-تیر) زمان مناسبی برای کشت بذر ختمی در خزانه هوای آزاد است. بذرها را در ردیف‌هایی به فاصله ۱۵ سانتی‌متر کشت می‌کنند. بذر موردنیاز برای هر هکتار زمین یک کیلوگرم است. ۵/۲ تا ۳ ماه پس از سبز شدن در فصل پاییز (مهر-آبان) یا اوایل بهار سال بعد نشاءها را می‌توان به زمین اصلی منتقل کرد. اگرچه اوایل بهار نشاءها را می‌توان منتقل کرد ولی فصل پاییز زمان مناسبی برای انتقال آن‌ها به زمین اصلی است؛ زیرا شوک حاصل از عمل انتقال در فصل پاییز به‌مراتب کمتر از بهار است. نشاءها را در ردیف‌هایی به فاصله ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر در زمین اصلی باید کشت کرد. فاصله دو بوته روی ردیف کاشت ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌متر مناسب است. اوایل پاییز (مهر) زمان مناسبی برای تکثیر رویشی ختمی است. در تکثیر رویشی ختمی است. در تکثیر رویشی فاصله ردیف‌ها از یکدیگر ۶۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته در طول ردیف ۵۰ سانتی‌متر مناسب می‌باشد.

ختمی را توسط بذر یا از طریق رویشی می‌توان تکثیر کرد. تکثیر با بذر مناسب‌تر است و همواره از این روش برای تکثیر ختمی استفاده می‌شود. بذرهای تازه این گیاه قوه رویشی نامناسبی دارند، ازاین‌رو برای کاشت باید از بذرهای دو تا سه ساله استفاده کرد. تکثیر توسط بذر به دو روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌گیرد. در کشت مستقیم بذرهای ختمی را در زمان مناسب به‌صورت ردیفی در فواصل ذکرشده کشت می‌کنند. عمق بذر متفاوت است و به بافت خاک و رطوبت آن بستگی دارد و بین یک تا دو سانتی‌متر مناسب است. پس از کشت، آبیاری مناسب ضرورت دارد و سبب تسریع و هماهنگی در سبز شدن بذرها می‌شود. در کشت غیرمستقیم در زمان یاد شده بذرهای ختمی را در خزانه هوای آزاد که بستر آن به همین منظور تهیه شده کشت می‌کنند. پس از کاشت به‌منظور ایجاد تراکم در بستر سطحی خاک، غلتک مناسبی زده می‌شود. آبیاری منظم و وجین علف‌های هرز در طول رویش گیاهان نقش عمده‌ای در سرعت رشد گیاه و افزایش عملکرد (اعم از ریشه، برگ و گل) دارد. بذرهای ختمی با تأخیر و پس از سه تا چهار هفته سبز می‌شوند. ازاین‌رو بهتر است بذر این گیاه را با بذرهای گیاهان سریع الرشدی مانند خردل مخلوط کرد تا با مشاهده فاصله ردیف‌ها بهتر بتوان به وجین علف‌های هرز پرداخت.

تکثیر رویشی با تقسیم ریشه انجام می‌گیرد. اوایل پاییز پس از خارج کردن ریشه گیاهان دو تا سه ساله ریشه را به چند قطعه تقسیم کرده و در ردیف‌هایی به فاصله ۶۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته در طول ردیف کاشت ۵۰ سانتی‌متر کشت می‌شوند. چون تکثیر رویشی هزینه زیادی را در بردارد فقط در سطوح کوچک از این روش استفاده می‌شود.

اگر از کشت مستقیم بذر در زمین اصلی استفاده شده باشد و گیاهان در طول ردیف‌ها متراکم باشند آن‌ها را در مرحله دو تا سه برگی طوری باید تنک کرد که فاصله دو بوته در طول ردیف ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر گردد. در طول رویش گیاهان، باید دو تا سه بار علف‌های هرز را وجین کرد. چون ختمی به اکثر علف‌کش‌ها حساس است، وجین مکانیکی علف‌های هرز ضرورت دارد. تاکنون علف‌کش انتخابی مناسبی برای این گیاه شناخته نشده است. ختمی در طول رویش ممکن است توسط بیماری‌های قارچی مانند زنگ ختمی آسیب ببیند. برای مبارزه با این بیماری می‌توان از سموم مناسبی مانند تیلت به مقدار ۸/۰ تا ۱ لیتر در هکتار، ویژیل و یا ایمپاکت به مقدار ۱ تا ۲/۱ لیتر در هکتار به‌صورت محلول‌پاشی استفاده کرد. دو تا سه هفته پس از استفاده از سموم مذکور مجدداً استفاده از آن‌ها را می‌توان تکرار کرد. برای کنترل این بیماری بذرهایی را که از بوته‌های سالم به دست آمده‌اند باید کشت کرد. برای ضدعفونی کردن بذرهای ختمی، می‌توان آن‌ها را در محلول دو در هزار سولفات مس به مدت یک و نیم ساعت خیساند.

از بیماری‌های دیگر ختمی می‌توان از قارچ عامل بوته میری نام برد. این قارچ از راه ریشه، آوندهای چوبی را موردحمله قرار می‌دهد و در نهایت باعث پژمردگی گیاه می‌شود. قارچ معمولاً بعد از سرما و یخبندان زمستان، در فصل بهار گیاهان را تهدید می‌کند. سرعت پیشرفت فعالیت قارچ بسته به شرایط محیط و موقعیت گیاه فرق می‌کند. چنانچه در مراحل اولیه رشد یعنی موقعی که میزبان حساس است گیاهان آلوده شوند. در مدت کمتر از ده روز بوته‌ها خشک می‌شوند. اما در سال‌هایی با زمستان طولانی و سرما و یخبندان که حمله قارچ مصادف با قوی شدن بوته‌ها و نزدیک شدن به فصل برداشت است گیاهان کمتر آسیب می‌بینند. علاوه بر ضدعفونی بذرهای ختمی توسط تی۰ دم۰ تی۰ دی، بنومیل و مانکوزب، با توصیه‌های به زراعی زیر می‌توان این بیماری را کنترل کرد:

-از کاشت متوالی ختمی در یک مزرعه خودداری شود و تناوب صحیح کشت رعایت گردد.

-پس از برداشت محصول، بقایای گیاه (ریشه، ساقه و برگ) جمع‌آوری و در خارج مزرعه سوزانده شوند تا از شدت آلودگی سال بعد کاسته شود.

-با مشاهده اولین بوته‌های آلوده، آن‌ها را باید از مزرعه خارج کرد و سوزاند تا از شدت آلودگی سال بعد کاسته شود.

-ادوات کشاورزی که در تماس با مزارع آلوده بوده‌اند را نباید در مزارع غیر آلوده به کار برد، مگر آن‌که گل‌ولای ماشین‌آلات و دنباله بندها با آب شسته سپس با آب آهک غلیظ ضدعفونی شوند.

در طول رویش ختمی، برخی آفات می‌توانند صدمه‌های زیادی به محصول وارد کنند. با استفاده از آفت‌کش‌های مناسب مانند متیل پاراتیون، وفاتوکس، سوین و راویون آن‌ها را می‌توان کنترل کرد.

به علت وجود مواد مؤثر در اندام‌های مختلف مانند گل‌ها، برگ‌ها، شاخه‌های جوان و ریشه‌ها در زمان مناسب نسبت به برداشت هر یک باید اقدام کرد. برگ‌ها را در طول تابستان باید برداشت کرد. پس از برداشت آن‌ها را خشک و بسته‌بندی می‌نمایند. از هر چهار تا شش کیلوگرم برگ تازه یک کیلوگرم برگ خشک به دست می‌آید. در تیرماه هنگامی‌که گیاه در مرحله گلدهی است پیکر رویشی گیاه را از فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متری از سطح زمین باید برداشت کرد. با آبیاری منظم و به‌موقع، گیاهان مجدداً شاخ و برگ‌های جدید تولید می‌کنند، به‌طوری‌که فصل پاییز (شهریور – مهر که به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد) محصول را برای دومین بار می‌توان برداشت کرد. پس از برداشت اندام‌های یادشده، آن‌ها را باید خشک کرد برای خشک کردن گل‌ها، شاخه‌های جوان و برگ‌ها می‌توان از سایه و نسیم ملایم باد یا از خشک‌کن‌های الکتریکی استفاده نمود. درجه حرارت مناسب برای خشک کردن آن‌ها توسط خشک‌کن‌های الکتریکی ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتی­گراد است. از هر هفت کیلوگرم گل تازه یک کیلوگرم گل خشک به دست می‌آید. برداشت ریشه‌ها – در صورت مساعد بودن هوا – در فصل پاییز سال دوم رویش انجام می‌گیرد. چنانچه هوا نامساعد باشد در اوایل بهار نیز می‌توان ریشه‌ها را برداشت کرد. پس از خارج کردن ریشه‌ها از خاک، آن‌ها را باید تمیز و ریشه‌های فرعی و سایر قسمت‌های پوسیده را از آن جدا کرد. ریشه‌های ضخیم، نرم و ریشه‌هایی که مقدار کمتری ریشه‌های فرعی دارند از نظر کیفیت و کمیت مواد مؤثر مطلوب هستند و در صنایع دارویی از اهمیت خاصی برخوردارند. پس از شستن ریشه‌ها با آب جاری، پوست آن‌ها را باید جدا کرد، سپس آن‌ها را قطعه قطعه (به قطعات ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متری و به ضخامت ۵/۱ سانتی‌متری) و خشک نمود. رطوبت مجاز در ریشه‌های خشک‌شده ۱۲ درصد است.

برای خشک کردن ریشه‌ها می‌توان از خشک‌کن‌های الکتریکی با دمای ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی­گراد استفاده کرد. بذر از گیاهان دو ساله جمع‌آوری می‌شود. در صورت بارگیری باید از برداشت برگ، گل و پیکر رویشی ختمی دارویی خودداری کرد. هنگامی‌که ۸۰ درصد میوه‌های این گیاه خاکستری رنگ شدند میوه‌ها را باید برداشت و سپس خشک کرد. پس از خشک‌کردن انجام بوجاری سبک، تمیز کردن و بسته‌بندی آن‌ها ضروری است. هنگام تمیز کردن بذر باید توجه داشت که براثر اصطکاک با ماشین، دچار شکستگی نشوند چون بر اثر شکستگی از قوه رویشی آن‌ها کاسته می‌شود.

خواص گل ختمی

ختمی دارویی تسکین‌دهنده حالت تهوع در انسان بوده و از تحریکات معده ممانعت می‌کند.

ختمی دارویی بسیار مدر بوده و دستگاه مجاری ادراری را به‌خوبی به فعالیت وادار می‌کند.

ختمی دارویی از بروز حساسیت‌های مختلف جلوگیری می‌کند.

ختمی دارویی خلط‌ آور است و دارای تأثیرات آرامش‌بخش بوده و به‌عنوان داروی مسکن مصرف می‌شود.

ختمی دارویی از بروز و یا تشدید ناراحتی‌ها و زخم‌های دهان، دندان، لثه و حتی گلو جلوگیری به عمل می‌آورد.

از دیگر فواید گل ختمی این که ختمی دارویی سرفه‌های شدید و برونشیت را درمان می‌کند.

ختمی دارویی کاهش‌دهنده فشار خون است. این دیگر خاصیت گل ختمی است.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳